Dzień Pluszowego Misia

 

            25 listopada to Dzień Pluszowego Misia w naszej szkole. Pluszowy miś jest ulubioną maskotką dzieci na całym świecie. Chyba nie ma domu, w którym nie pojawia się ten towarzysz dziecięcych zabaw, radości i smutków oraz przytulanka do zasypiania.  Światowy Dzień Pluszowego Misia już na stałe został wpisany w kalendarz uroczystości obchodzonych w naszej szkole.

            25 listopada uczniowie z klas I-III oraz dzieci z zerówki przyniosły swoje ulubione pluszowe misie, które towarzyszyły im przez cały dzień. Przybyły misie małe, średnie i bardzo duże, białe, brązowe itd., a każdy był piękny i wyjątkowy. Dzieci poznały historię święta, brały udział w grach , zabawach i konkursach. Bawiły się przy piosenkach, obejrzały film edukacyjny o historii tej pluszowej maskotki. Ten dzień pełen był uśmiechu oraz wspólnej zabawy. Jednak najwięcej radości sprawił dzieciom sam fakt zaprezentowania swojego misia kolegom i możliwość opowiedzenia jego historii. Na zakończenie dzieci wraz z misiami stanęły do wspólnej fotografii.

Tym razem zamiast uroczystego apelu w ramach obchodu Dnia Niepodległości odbył się koncert pana Leszka Boliboka i Rafała Rompcy, którzy wystąpili z repertuarem pieśni patriotycznych. Podczas wykonywania pieśni uczniowie bardzo chętnie wtórowali wykonawcom. Zaprazamy do obejrzenia naszej galerii.

Listopad to miesiąc nostalgii i zadumy, a jego początek to również czas poświęcony tym, którzy odeszli. W naszej kulturze w tym czasie  licznie odwiedzamy cmentarze, spotykamy się z rodziną wspominając bliskich.

Tradycja ta ma początek w przedchrześcijańskiej kulturze słowiańskiej, która również w początkach listopada nakazywała nawiązanie specjalnych kontaktów z duszami zmarłych. Miało to miejsce w okolicach cmentarzy, w które przywoływano błąkające się dusze podczas obrzędów „dziadów”.

W ramach obrzędów dziadów przybywające na „ten świat” dusze należało ugościć, aby zapewnić sobie ich przychylność i jednocześnie pomóc im w osiągnięciu spokoju w zaświatach. Podstawową formą obrzędową było ich karmienie i pojenie (np. miodem, kaszą, jajkami, kutią i wódką) podczas specjalnych uczt przygotowywanych w domach lub na cmentarzach (bezpośrednio na grobach).

Zwyczaj ten bardzo plastycznie opisał nasz wieszcz narodowy- Adam Mickiewicz, a uczniowie klasy siódmej postanowili przybliżyć go społeczności szkolnej przygotowując inscenizację dramatu „Dziady cz. II”.

Dorota Polak- Gołębiewska